ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Το ήπαρ (ή αλλιώς το συκώτι) είναι ένα όργανο του οργανισμού το οποίο αποτελεί σημαντικό «φίλτρο», αφού επεξεργάζεται οτιδήποτε καταναλώνουμε από τροφή ή ποτό και απελευθερώνει θρεπτικά συστατικά και ενέργεια που μπορεί στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί από τον οργανισμό μας.
Ποια είναι τα αίτια της κύστης ήπατος;
Στο ήπαρ είναι πιθανό να δημιουργηθούν μικρές κύστεις γεμάτες με υγρό.
Οι κύστεις ήπατος χωρίζονται στις παρασιτικές (εχινόκοκκους) και στις μη παρασιτικές.
Σχετικά με τις μη παρασιτικές, η αιτία σχηματισμού τους στο ήπαρ παραμένει στις περισσότερες περιπτώσεις άγνωστη. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ίδρυμα για την Υγεία του Ήπατος, είναι πιθανό η κύστη να υπάρχει εκ γενετής ή να δημιουργηθεί στο ήπαρ με την πάροδο του χρόνου.
Οι κύστεις μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλές, ενώ η πολυκυστική νόσος του ήπατος συχνά συνοδεύει την πολυκυστική νόσο των νεφρών.
Η κύστη ήπατος συνήθως αναπτύσσεται με πολύ αργό ρυθμό και σπανιότερα ανιχνεύεται πριν την ενηλικίωση του ατόμου.
Ποια είναι τα συμπτώματα της κύστης ήπατος;
Συνήθως οι κύστες του ήπατος δεν προκαλούν καθόλου ενοχλήματα στο άτομο. Ωστόσο, εάν η κύστη αναπτυχθεί αρκετά σε μέγεθος μπορεί να φέρει τα ακόλουθα συμπτώματα στον ασθενή:
- Αίσθημα διάτασης (φούσκωμα) στην περιοχή της κοιλιάς
- Αίσθημα βάρους και πόνο ψηλά και δεξιά στην κοιλιά
- Ασαφή κοιλιακό πόνο από πίεση των γειτονικών οργάνων
Είναι πιθανό η κύστη ήπατος να προκαλέσει επιπλοκές στον οργανισμό;
Έτσι, οι μεγάλες κύστεις μπορεί να προκαλέσουν πίεση ή και απόφραξη των γειτονικών οργάνων. Σπάνια μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία, λοίμωξη ή αποφρακτικός ίκτερος. Η πολυκυστική νόσος του ήπατος μπορεί να προκαλέσει διαταραχή της ηπατικής λειτουργίας ή ακόμη και ηπατική ανεπάρκεια.
Οι κακοήθεις κυστικές αλλοιώσεις (καρκίνος) και συγκεκριμένα το κυσταδένωμα / κυσταδενοκαρκίνωμα είναι σπάνιες στο ήπαρ.
Πότε πρέπει να αφαιρεθεί η κύστη ήπατος;
Οι ασυμπτωματικές μη παρασιτικές κύστεις ήπατος δεν χρειάζονται θεραπεία. Όταν προκαλούν συμπτώματα ή επιπλοκές, αντιμετωπίζονται με αφαίρεση της «οροφής» τους είτε ανοιχτά είτε λαπαροσκοπικά. Οι επιμολυσμένες κύστεις αντιμετωπίζονται όπως τα ηπατικά αποστήματα. Αν η κύστη περιέχει χολή, θα πρέπει να αφαιρεθεί με ταυτόχρονη διακοπή της επικοινωνίας με το χοληφόρο δέντρο. Η πολυκυστική νόσος ορισμένες φορές αντιμετωπίζεται με μερική ηπατεκτομή και διατήρηση των λιγότερο κυστικών περιοχών του ήπατος.
