ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Το έντερο βρίσκεται μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα και χωρίζεται στο λεπτό και παχύ έντερο. Το συνολικό μήκος του λεπτού εντέρου είναι περίπου 5 μ. και έχει τη μορφή ελίκων ενός συνεχιζόμενου σωλήνα. Εκτείνεται μεταξύ του στομάχου και του παχέος εντέρου. Αποτελείται από το δωδεκαδάκτυλο, στο οποίο εκβάλλουν ο χοληδόχος και ο παγκρεατικός πόρος, καθώς και από το ελικώδες έντερο, που υποδιαιρείται στη νήστιδα και τον ειλεό.
Βασική λειτουργία του λεπτού εντέρου είναι η μεταφορά, η ανάδευση και η απορρόφηση του χυμού των τροφών. Επιπλέον διαθέτει και ενδοκρινικές και ανοσολογικές λειτουργίες.
Το σύνολο των χειρουργικών παθήσεων του λεπτού εντέρου μπορεί να οδηγήσει σε τέσσερις χαρακτηριστικές καταστάσεις: διαταραχές πέψης (δυσαπορρόφηση), ειλεός, περιτονίτιδα και αιμορραγία.
Στη διάγνωση νόσου του λεπτού εντέρου μπορούν να οδηγήσουν: ο διάχυτος ή περιομφαλικός κωλικοειδής πόνος, η διάρροια, η τάση προς έμετο, ο έμετος, η ανορεξία, οι βορβορυγμοί, η μέλαινα κένωση, ο πυρετός και τα σημεία πεπτικής ανεπάρκειας.
Καλοήθεις παθήσεις του λεπτού εντέρου
- Φλεγμονή μεκελείου απόφυσης με κλινική εικόνα παρόμοια με τη σκωληκοειδίτιδα. Λαπαροσκοπική αφαίρεση. Νοσηλεία μίας ημέρας.
- Απόφραξη – ειλεός. Ανοιχτή μέθοδος.
- Καλοήθεις όγκοι. Λαπαροσκοπική αντιμετώπιση. Αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος και αποκατάσταση της συνέχειας του γαστρεντερικού σωλήνα. Νοσηλεία μίας ή δύο ημερών.
- Φλεγμονώδης νόσους του εντέρου – νόσος του Crohn. Χειρουργική αντιμετώπιση σε επιπλοκές της νόσου.
Αδυναμία πέψης – Πεπτική ανεπάρκεια (δυσαπορρόφηση):
Η κλινική εικόνα περιλαμβάνει κυρίως απώλεια βάρους και επεισόδια διάρροιας (κενώσεις υδαρείς, δύσοσμες, στίλβουσες, περιέχουν λίπος και είναι σε ποσότητα πάνω από 200g την ημέρα), η νυκτερινή τύφλωση (από έλλειψη βιταμίνης Α), οι δερματικές πετέχειες (από έλλειψη βιταμίνης Κ), οι οσφυϊκοί πόνοι (από την οστεοπόρωση και την οστεομαλακία), τα οιδήματα (από την υποπρωτεϊναιμία), οι τετανικοί σπασμοί (από έλλειψη ασβεστίου) και η αδυναμία (από έλλειψη καλίου).
Ξεχωριστή αναφορά αξίζει να γίνει σε μια φλεγμονώδη πάθηση του λεπτού εντέρου, τη νόσο του Crohn ή αλλιώς κατά τόπους εντερίτιδα. Πρόκειται για μια μορφή χρόνιας, υποτροπιάζουσας νόσου που προκαλεί μη ειδική φλεγμονή στον πεπτικό σωλήνα. Τα αίτια της νόσου είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστα. Τα συμπτώματα όμως είναι έντονα και χαρακτηρίζονται από διάρροια, έντονο κοιλιακό πόνο, πυρετό, απώλεια βάρους και κενώσεις με αίμα. Η θεραπεία της νόσου είναι κατά βάση συντηρητική. Σε περιπτώσεις επιπλοκών της νόσου ο ασθενής οδηγείται σε χειρουργική αντιμετώπιση.
Ακόμη, μία καλοήθης πάθηση του λεπτού εντέρου είναι η φλεγμονή μεκελείου (Meckel) απόφυσης με κλινική εικόνα παρόμοια με τη σκωληκοειδίτιδα. Η θεραπεία είναι χειρουργική. Ουσιαστικά πραγματοποιείται αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του εντέρου με τη λαπαρασκοπική ή και την ανοιχτή μέθοδο.
Κακοήθεις όγκοι του λεπτού εντέρου
Η πιο συχνή μορφή κακοήθους όγκου του λεπτού εντέρου είναι το αδενοκαρκίνωμα. Σε μικρότερη συχνότητα παρατηρείται η εμφάνιση λεμφωμάτων – λεμφοσαρκωμάτων ή λειομυοσαρκωμάτων. Συνήθη συμπτώματα των κακοήθων όγκων είναι η απώλεια βάρους, η αναιμία, η απώλεια αίματος, ο κοιλιακός πόνος, η τάση προς έμετο και ο έμετος, η δυσκολία στην προώθηση του εντερικού περιεχομένου, μέχρι και η απόφραξη ή ειλεός.
Η θεραπεία, ανάλογα βέβαια με τον τύπο του καρκίνου και το στάδιο της νόσου, είναι κατά βάση χειρουργική, λαπαροσκοπικά ή και με ανοιχτή μέθοδο. Απομακρυσμένες ή και ηπατικές μεταστάσεις αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση με τοπική εκτομή. Η πρόγνωση εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση, η οποία όμως δυστυχώς συνήθως τίθεται αργά.
Συμβουλές καλής υγείας εντέρου
Συμβουλές για την καλή υγεία και εύρυθμη λειτουργία του εντέρου αφορούν κυρίως τη διατροφή. Τροφές οι οποίες βοηθούν στην ομαλή λειτουργία και την αποβολή τοξινών είναι:
- Τα χόρτα
- Τα θαλασσινά
- Η ντομάτα
- Το ελαιόλαδο
- Τα φρούτα
- Τα λαχανικά
- Το μαύρο ψωμί
- Τα όσπρια
- Τα δημητριακά
Τέλος, η καλή ενυδάτωση του οργανισμού μας με την πρόσληψη νερού αλλά και οποιοδήποτε άλλων αφεψημάτων, όπως το χαμομήλι, το τσάι και οι φρέσκοι χυμοί φρούτων, καθώς και η άσκηση, συμβάλλουν σημαντικά στην καλή λειτουργία του εντέρου.
