ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Τι είναι η ελκώδης κολίτιδα;
Η ελκώδης κολίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή του παχέος εντέρου, που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη λειτουργία του, συνήθως με αιματηρές διάρροιες και τεινεσμό. Τις περισσότερες φορές η φλεγμονή ξεκινάει από το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου (ορθό) και καταλήγει σε κεντρικότερο σημείο, κοντά στην περιοχή του λεπτού εντέρου.
Η ύπαρξη της φλεγμονής αυτής οδηγεί στη δημιουργία ελκών και μικροπαποστημάτων στο εσωτερικό τοίχωμα του εντέρου.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ελκώδους κολίτιδας;
Τα κύρια συμπτώματα είναι:
- Η ύπαρξη διάρροιας με την παρουσία αίματος
- Ο πόνος στην κοιλιακή περιοχή
- Ο πυρετός
- Η απώλεια βάρους
Η ένταση των συμπτωμάτων της νόσου εξαρτάται από το βαθμό της φλεγμονής. Κάποιοι ασθενείς παρουσιάζουν περιόδους ύφεσης, κατά τις οποίες εξαφανίζονται τα συμπτώματα, αλλά επανεμφανίζονται μετά από λίγο καιρό.
Ωστόσο, στην ελκώδη κολίτιδα μπορεί να παρατηρούνται συμπτώματα και από άλλα σημεία του σώματος πέρα από την περιοχή του εντέρου. Το ήπαρ, οι αρθρώσεις, το δέρμα και οι οφθαλμοί επηρεάζονται συχνότερα.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ελκώδους κολίτιδας;
Η διάγνωση της ελκώδους κολίτιδας γίνεται με την κολοσκόπηση και τη βιοψία του εντερικού βλεννογόνου. Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί ότι ο διαχωρισμός μεταξύ της ελκώδους κολίτιδας και της νόσου του Crohn είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Η νόσος του Crohn προκαλεί κι αυτή χρόνια φλεγμονή στο παχύ έντερο. Συνεπώς, ο ιατρός που θα εξετάσει το υλικό της βιοψίας θα πρέπει να έχει εις βάθος γνώση στις παθήσεις του παχέος εντέρου.
Ποιες είναι οι αιτίες εμφάνισης της ελκώδους κολίτιδας;
Η ακριβής αιτία εμφάνισης της νόσου δεν είναι ακόμα γνωστή. Ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι η χρόνια φλεγμονή συνδέεται με τη γενετική προδιάθεση των ατόμων και αρκετούς περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως είναι η διατροφή, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και η λήψη αντισυλληπτικών δισκίων.
Ποια είναι η θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο, ακολουθείται φαρμακευτική αγωγή.
Αυτή μπορεί να περιλαμβάνει:
- Σαλικιλυκά
- Αντιβιοτικά
- Κορτικοστεροειδή
- Ανοσοτροποποιητικούς παράγοντες
- αζαθειοπρίνη,
- 6-μερκατοπουρίνη,
- κυκλοσπορίνη,
- μεθοτρεξάτη
- Βιολογικούς παράγοντες
- αδαλιμουμάμπη
- Παρεντερική διατροφή
Σε περιπτώσεις που είναι πιο σοβαρές, η αντιμετώπιση είναι χειρουργική, καθώς ο ασθενής χρειάζεται εγχείρηση για την απομάκρυνση του πάσχοντος παχέος εντέρου.
Πότε χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση;
Η χειρουργική αντιμετώπιση χρειάζεται σε περιπτώσεις:
- Ενεργού νόσου που δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή.
- Παρουσίας κακοήθειας ή δυσπλασίας.
- Σοβαρής αιμορραγίας που δεν ανταποκρίνεται στη συντηρητική αγωγή.
- Τοξικού μεγάκολου.
Η ελκώδης κολίτιδα συνδέεται με τον καρκίνο του εντέρου;
Ο κίνδυνος κακοήθειας σχετίζεται με την έκταση και τη διάρκεια της νόσου αλλά όχι με τη βαρύτητά της. Σε γενικές γραμμές ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 1% κάθε έτος μετά από το δέκατο έτος διάρκειας της νόσου. Κολοσκόπηση γίνεται 7-10 έτη μετά τη διάγνωση και έπειτα κάθε 1-2 έτη, με λήψη βιοψιών. Αν διαπιστωθεί δυσπλασία, τότε συστήνεται χειρουργική επέμβαση.
Για μια ενημέρωση σχετικά με την ελκώδη κολίτιδα και τη χειρουργική της αντιμετώπιση μπορείτε να επικοινωνήσετε σήμερα με τον Dr. Ανθιμίδη Γεώργιο, Ειδικό Χειρουργό.
