Χειρουργική αντιμετώπιση διαφραγματοκήλης

Η διαφραγματοκήλη αποτελεί μία διαταραχή κατά την οποία τμήμα του στομάχου μετακινείται προς τον θώρακα μέσω του διαφράγματος. Το φαινόμενο αυτό συνδέεται συχνά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, προκαλώντας συμπτώματα που επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής. Όταν η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει, η χειρουργική αντιμετώπιση διαφραγματοκήλης καθίσταται αναγκαία.

 

Τύποι και αιτίες εμφάνισης διαφραγματοκήλης

 

Η πιο συχνή μορφή είναι η ολισθαίνουσα διαφραγματοκήλη, στην οποία το σημείο σύνδεσης στομάχου και οισοφάγου μετακινείται  πάνω από το διάφραγμα. Η παραοισοφαγική μορφή είναι σπανιότερη. Ωστόσο, ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, όπως περίσφιξη ή ισχαιμία του στομάχου.

 

Η εμφάνιση της πάθησης σχετίζεται με διάφορους παράγοντες:

• Αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως συμβαίνει σε παχυσαρκία ή εγκυμοσύνη
• Χρόνια δυσκοιλιότητα ή έντονος βήχας
• Ανύψωση βάρους χωρίς σωστή σωματική στάση
• Γήρανση, καθώς με την ηλικία εξασθενούν οι συνδετικοί ιστοί
• Κληρονομική προδιάθεση σε διαταραχές του διαφράγματος

 

Σε αρκετούς ασθενείς, η πάθηση παραμένει ασυμπτωματική για μεγάλο διάστημα. Ωστόσο, σε προχωρημένες περιπτώσεις τα συμπτώματα καθίστανται ενοχλητικά και απαιτούν παρέμβαση.

 

Πότε επιλέγεται η χειρουργική αντιμετώπιση διαφραγματοκήλης;

 

Η χειρουργική αντιμετώπιση διαφραγματοκήλης κρίνεται απαραίτητη όταν τα συμπτώματα είναι έντονα και επιμένουν παρά τη χρήση φαρμάκων. Σε περιπτώσεις μεγάλης παραοισοφαγικής κήλης ή όταν εμφανίζονται επιπλοκές, η επέμβαση δεν μπορεί να αποφευχθεί. Συγκεκριμένα, χειρουργική ένδειξη υπάρχει στις εξής περιπτώσεις:

• Παλινδρόμηση που προκαλεί διαβρώσεις στον οισοφάγο ή σοβαρή οισοφαγίτιδα
• Κήλη που προκαλεί  αναιμία από χρόνια αιμορραγία
• Συμπτώματα πίεσης σε πνεύμονες ή καρδιά
• Κίνδυνος στραγγαλισμού ή περίσφιξης του στομάχου

Η τελική απόφαση για χειρουργική παρέμβαση λαμβάνεται από ειδικό χειρουργό, βάσει πλήρους διαγνωστικής αξιολόγησης με γαστροσκόπηση, αξονική τομογραφία ή μανομετρία οισοφάγου.

 

Λαπαροσκοπική αποκατάσταση και τεχνικές εφαρμογής

 

Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι η πιο διαδεδομένη προσέγγιση για τη διαφραγματοκήλη. Αποτελεί ελάχιστα επεμβατική μέθοδο με χρήση ειδικής κάμερας και εργαλείων μέσω μικρών τομών. Η επέμβαση περιλαμβάνει την επιστροφή του στομάχου στην κοιλιακή κοιλότητα, τη σύγκλειση του διευρυμένου διαφραγματικού στομίου και την ενίσχυση του αντιπαλινδρομικού μηχανισμού.

Η πιο συχνή μορφή αποκατάστασης είναι η θολοπλαστική Nissen, κατά την οποία ο θόλος του στομάχου περιελίσσεται πλήρως γύρω από τον κατώτερο οισοφάγο. Μέσω της τεχνικής αυτής ενισχύεται η φυσική αντιπαλινδρομική βαλβίδα και περιορίζεται η παλινδρόμηση.

Σε ορισμένες  περιπτώσεις εφαρμόζεται ρομποτική υποβοήθηση, που εξασφαλίζει μέγιστη ακρίβεια και καλύτερη πρόσβαση σε δύσκολα ανατομικά σημεία. Πρόκειται για λύση που ενδείκνυται σε επανεπεμβάσεις ή σε σύνθετες περιπτώσεις.

 

Χειρουργική αντιμετώπιση διαφραγματοκήλης: Πλεονεκτήματα ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής

 

Η χειρουργική αντιμετώπιση διαφραγματοκήλης με λαπαροσκοπική ή ρομποτική μέθοδο προσφέρει πολλαπλά πλεονεκτήματα:

• Μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
• Ταχύτερη επάνοδος στην καθημερινότητα
• Σύντομη νοσηλεία, συχνά μόνο 1-2 ημέρες
• Πολύ μικρές χειρουργικές τομές
• Ελαχιστοποίηση του κινδύνου λοιμώξεων ή επιπλοκών

Τα αποτελέσματα κρίνονται μακροπρόθεσμα σταθερά. Στους περισσότερους ασθενείς τα συμπτώματα παλινδρόμησης εξαφανίζονται οριστικά.

 

Ανάρρωση και μετεγχειρητική φροντίδα

 

Η πορεία μετά την επέμβαση είναι γενικά ομαλή. Ο ασθενής λαμβάνει συγκεκριμένες οδηγίες για τη διατροφή και τις δραστηριότητες:

• Υγρές και ημι-στερεές τροφές για τις πρώτες 10 ημέρες
• Αποφυγή σωματικής καταπόνησης και άρσης βάρους για τουλάχιστον 3 εβδομάδες
• Τακτικός έλεγχος με τον θεράποντα ιατρό για την παρακολούθηση της επούλωσης
• Ενημέρωση για τυχόν ήπια συμπτώματα, όπως μετεωρισμός ή παροδική δυσκολία κατάποσης

Η συμμόρφωση με τις οδηγίες εξασφαλίζει καλύτερα αποτελέσματα και μειώνει την πιθανότητα υποτροπής. Η πλήρης επιστροφή στην κανονικότητα επιτυγχάνεται σταδιακά, συνήθως εντός ενός μήνα.

 

Επιπλοκές και πρόληψη υποτροπής

 

Παρότι σπάνιες, υπάρχουν ορισμένες πιθανές επιπλοκές. Περιλαμβάνουν  λοιμώξεις, αιμορραγία, μετεγχειρητική ναυτία ή αίσθημα φουσκώματος. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, η διαφραγματοκήλη μπορεί να υποτροπιάσει, ιδίως όταν υπάρχουν παράγοντες όπως χρόνιος βήχας, έντονη παχυσαρκία ή έντονη σωματική δραστηριότητα πριν την επούλωση. Η σωστή τεχνική από έμπειρο χειρουργό και η προσεκτική μετεγχειρητική φροντίδα περιορίζουν σημαντικά αυτόν τον κίνδυνο.

 

Ο Δρ. Γεώργιος Ανθιμίδης είναι έμπειρος Γενικός Χειρουργός και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του για εξατομικευμένη εκτίμηση και αξιόπιστη λύση στα συμπτώματά σας.