ΕΝΟΤΗΤΕΣ


    λοβιακό καρκίνωμα μαστού

    Τι είναι το λοβιακό διηθητικό καρκίνωμα;

    Το Λοβιακό Διηθητικό Καρκίνωμα (ILC) είναι η δεύτερη πιο συχνή μορφή καρκίνου του μαστού, μετά το πορογενές διηθητικό καρκίνωμα, με ποσοστό εμφάνισης 10%.
    Αναλύοντας τους όρους λοβιακό, διηθητικό και καρκίνωμα μπορούμε να προσδιορίσουμε και να περιγράψουμε καλύτερα αυτή τη μορφή καρκίνου του μαστού.
    Συγκεκριμένα:
    Ο όρος καρκίνωμα χρησιμοποιείται για πολλά είδη καρκίνου και ουσιαστικά περιγράφει μια συσσωμάτωση καρκινικών κυττάρων ( κακοήθης όγκος ).
    Διηθητικός χαρακτηρίζεται ο καρκίνος που δεν περιορίζεται στα κύτταρα του μαστού, αλλά διασπώντας μια βασική μεμβράνη, που επενδύει τα κύτταρα, μεταφέρεται και στους περιβάλλοντες ιστούς. Ο όρος διηθητικό αναφέρεται στην ικανότητα και τάση των καρκινικών κυττάρων να μεταφέρονται σε γειτονικούς ή και απομακρυσμένους ιστούς.
    Ο όρος λοβιακό προσδιορίζει το σημείο εκκίνησης του καρκίνου, δηλαδή τα γαλακτοπαραγωγά λόβια του μαστού, που παράγουν το γάλα και το διαχέουν μέσω των γαλακτοφόρων πόρων στις θηλές.

    Ποια είναι τα συμπτώματα;

    Το λοβιακό διηθητικό καρκίνωμα μπορεί να μην παρουσιάζει ιδιαίτερα συμπτώματα και ευρήματα ή να έχει αντικαταστήσει ολόκληρο τον μαστό με μια αδιευκρίνιστη μάζα. Είναι συχνά πολυεστιακό, πολυκεντρικό και αμφοτερόπλευρο. Ορισμένες φορές, μπορεί να εντοπίζεται μέσω ψηλάφησης του όγκου στο μαστό ή να συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

    • Διόγκωση στην περιοχή του μαστού
    • Διόγκωση στην περιοχή της σύστοιχης μασχάλης
    • Πόνος στη θηλή ή γενικά στο μαστό
    • Εισολκή της θηλής (γύρισμα προς τα μέσα)
    • Εισολκή του δέρματος
    • Ερυθρότητα – ερεθισμός του δέρματος
    • Σκλήρυνση της θηλής ή του δέρματος που περιβάλλει το μαστό
    • Αλλοίωση της όψης του δέρματος (σαν φλοιός πορτοκαλιού)
    • Εκκρίσεις από τη θηλή ασυνήθιστου και ειδικά αιματηρού υγρού

     

    Πώς γίνεται η διάγνωση του λοβιακού διηθητικού καρκινώματος;

    Η διάγνωση του ILC γίνεται μέσω ενός συνδυασμού εξετάσεων.

    Οι σημαντικότερες εξετάσεις είναι:

    • Ψηλάφηση
    • Μαστογραφία
    • Υπερηχογράφημα
    • Μαγνητική τομογραφία
    • Βιοψία

    Αξίζει να σημειωθεί ότι το λοβιακό διηθητικό καρκίνωμα συνοδεύεται συχνά από ψευδώς αρνητική διάγνωση, εξαιτίας των ήπιων και ύπουλων κυτταρικών σχηματισμών.

    Ποια θεραπεία ακολουθείται;

    Η θεραπεία του λοβιακού διηθητικού καρκινώματος έγκειται σε 2 βασικές κατηγορίες:

    Τοπική – περιοχική θεραπεία: Περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση συχνά σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία. Αρχικά αφαιρείται χειρουργικά ο όγκος και ακολουθεί ακτινοθεραπεία στη γύρω περιοχή του θώρακα και των λεμφαδένων για να μειωθεί η πιθανότητα μετάστασης.

    Συμπληρωματικά γίνεται βιοψία του «φρουρού» λεμφαδένα, η οποία αναδεικνύει εάν έχουν επεκταθεί τα καρκινικά κύτταρα στους λεμφαδένες της μασχαλιαίας χώρας ή/και λεμφαδενικός καθαρισμός της σύστοιχης μασχαλιαίας κοιλότητας.

    Γενική – Συστηματική θεραπεία: Σε περιπτώσεις που υπάρχουν ενδείξεις ότι τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να έχουν μεταναστεύσει και σε άλλες περιοχές, εκτελείται συμπληρωματικά χημειοθεραπεία ή/και ορμονοθεραπεία για πληρέστερη αντιμετώπιση. Η χημειοθεραπεία ή/και ορμονοθεραπεία γίνεται είτε συμπληρωματικά μετά τη χειρουργική αφαίρεση είτε πριν την επέμβαση, όταν ο όγκος είναι μεγάλος, ώστε να ελαττωθεί σε μέγεθος και να μπορεί μετά να αφαιρεθεί χειρουργικά. Ορισμένες φορές μπορεί να εφαρμοστεί μόνο χημειοθεραπεία ή/και ορμονοθεραπεία, χωρίς χειρουργική επέμβαση, σε περιπτώσεις που τα καρκινικά κύτταρα έχουν επεκταθεί σε πολλά άλλα σημεία του σώματος. Η ορμονοθεραπεία εφαρμόζεται όταν τα καρκινικά κύτταρα έχουν ορμονικούς υποδοχείς, με στόχο την καταπολέμηση των κυττάρων αυτών μέσω των ειδικών αυτών υποδοχέων.

    Η επιλογή της θεραπείας θα γίνει από τον ειδικό Χειρουργό, ο οποίος θα αξιολογήσει την κατάσταση και το στάδιο του καρκίνου στο οποίο βρίσκεται η ασθενής. Μετά την αρχική περίοδο θεραπείας θα πρέπει να γίνονται τακτικά προληπτικές εξετάσεις (ανά 6-12 μήνες). Οι εξετάσεις δεν θα πρέπει να περιορίζονται μόνο στη μαστογραφία αλλά θα πρέπει να είναι γενικές μιας και ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου σε άλλες περιοχές του σώματος είναι υπαρκτός. Μαζί με τον γιατρό σας θα πρέπει να σχεδιάσετε όχι μόνο το πρόγραμμα θεραπείας σας αλλά και το πλάνο παρακολούθησής σας μετά τη θεραπεία.