ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Η σκωληκοειδής απόφυση είναι ένας μικρός, λεπτός σωλήνας ο οποίος συνδέεται με το παχύ έντερο.
Συγκεκριμένα είναι μια μικρή προέκταση του παχέος εντέρου με μήκος 2-20 εκατοστά. Βρίσκεται στο τέλος του παχέος εντέρου και μοιάζει με σκώληκα, γι’ αυτό και ονομάζεται σκωληκοειδής απόφυση. Η φλεγμονή που μπορεί να αναπτυχθεί σε αυτό το όργανο ονομάζεται σκωληκοειδίτιδα. Σ’ αυτό το σημείο καλό είναι να σημειωθεί ότι η ακριβής θέση της κορυφής της σκωληκοειδούς απόφυσης διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και αυτό έχει ως αποτέλεσμα, σε περίπτωση σκωληκοειδίτιδας, ο πόνος να μπορεί να εντοπίζεται σε διαφορετικές θέσεις.
Η σκωληκοειδής απόφυση δεν αποτελεί ζωτικό όργανο, γι’ αυτό και η αφαίρεσή της δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Θεωρείται ως ένα υπολειμματικό όργανο στη διαδικασία της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Η σκωληκοειδής απόφυση είναι όμως ένα ανοσολογικό όργανο, φέρει πολλά λεμφοζίδια, παράγει ανοσοσφαιρίνες, γεγονός που υποδηλώνει την πιθανή συμμετοχή της σε αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού ως μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης κρίνεται απαραίτητη σε περιπτώσεις οξείας σκωληκοειδίτιδας. Επίφοβη είναι η κατάληξη σε γενικευμένη περιτονίτιδα, η οποία μπορεί να προκύψει από ρήξη του του τοιχώματος της απόφυσης, με αποτέλεσμα να ελευθερωθεί το περιεχόμενό της (εντερικό – κόπρανα) στην κοιλιά.
Αν και σπάνιο, είναι πιθανό να αναπτυχθεί καρκίνος στη σκωληκοειδή απόφυση (πιθανότητα μικρότερη από 1% των σκωληκοειδών αποφύσεων που αφαιρούνται). Ωστόσο υπάρχει μεγάλη δυσκολία στην πρώιμη διάγνωσή του εξαιτίας της θέσης του οργάνου, μιας και παρουσιάζονται ήπια ή και καθόλου συμπτώματα.
Ανάλογα με το μέγεθος και το είδος του όγκου (αν πρόκειται για καρκινοειδές, αδενοκαρκίνωμα, κ.α.) για τη θεραπεία τους μπορεί να αρκεί η απλή σκωληκοειδεκτομή ή να χρειάζεται μία πιο προχωρημένη χειρουργική επέμβαση (π.χ. δεξιά ημικολεκτομή).