ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Το πεπτικό έλκος είναι μια βαθιά πληγή – διάβρωση –που εντοπίζεται στο εσωτερικό τοίχωμα (βλεννογόνο χιτώνα) του στομάχου ή του δωδεκαδάκτυλου. Συνήθως εκδηλώνεται με πόνο στην άνω κοιλιακή χώρα. Τα πεπτικά έλκη είναι αρκετά συχνά, με το έλκος του δωδεκαδάκτυλου να ξεπερνά σε συχνότητα το έλκος του στομάχου.
Τα συνηθέστερα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει ένα πεπτικό έλκος είναι:
Προσοχή! Σε ορισμένες περιπτώσεις ένα πεπτικό έλκος μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα. Συχνά η πάθηση ανακαλύπτεται κατά τη διάρκεια κάποιας τυχαίας εξέτασης, ή όταν εμφανίζονται επιπλοκές.
Η συχνότερη επιπλοκή ενός πεπτικού έλκους είναι η αιμορραγία. Κύρια ένδειξη μιας αιμορραγίας του ανώτερου πεπτικού είναι η αιματέμεση και οι «μέλαινες» κενώσεις. Πρόκειται για κενώσεις με πρόσμιξη αίματος (κόπρανα μαύρου χρώματος) οι οποίες είναι κολλώδεις και εξαιρετικά δύσοσμές. Επίσης, σε περίπτωση αθρόας αιμορραγίας, μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και αποβολή ζωηρού ερυθρού αίματος από τον πρωκτό.
Εάν το πεπτικό έλκος προχωρήσει, μπορεί να προκαλέσει ακόμη και διάτρηση του στομάχου ή του δωδεκαδάκτυλου. Η επιπλοκή εκδηλώνεται με αιφνίδιο, οξύ πόνο στην άνω κοιλία.
Τέλος, η απόφραξη της γαστρικής εξόδου, από ουλοποίηση και ίνωση σε περίπτωση χρόνιου πεπτικού έλκους ή από σπασμό, οίδημα και δυσκινησία σε οξεία κατάσταση, εκδηλώνεται με υποτροπιάζοντα επεισόδια εμέτου και αφυδάτωση.
Οι παράγοντες, οι οποίοι συνήθως προκαλούν ή επιβαρύνουν το πεπτικό έλκος είναι:
Τέλος το πεπτικό έλκος μπορεί να αναπτυχθεί έπειτα από μεγάλες επεμβάσεις, τραυματισμούς (ειδικά της κεφαλής) ή εγκαύματα ως «έλκη εκ του στρες».
Η θεραπεία του πεπτικού έλκους εξαρτάται από την αιτιολογία που το προκάλεσε:
Φαρμακευτική αγωγή που ελαττώνει το όξινο περιβάλλον (αναστολείς αντλίας ιόντων πρωτονίων, Η2-ανταγωνιστές της ισταμίνης, σαλικυλικό βισμούθιο)
Εάν έχει εντοπισθεί το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, χορηγείται και συνδυασμός από αντιβιοτικά, όπως κλαριθρομυκίνη, αμοξυκιλλίνη και μετρονιδαζόλη για την αντιμετώπιση του μικροβίου.
Διακοπή του καπνίσματος και όποιας αγωγής με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη.
Σε σπάνιες περιπτώσεις και επί ορισμένων επιπλοκών μπορεί να απαιτηθεί χειρουργική αντιμετώπιση του πεπτικού έλκους.
Η συνηθέστερη επιπλοκή που απαιτεί σχεδόν πάντα χειρουργική αντιμετώπιση είναι η διάτρηση, με αποτέλεσμα την διαφυγή του περιεχομένου του γαστρεντερικού σωλήνα στην υπόλοιπη κοιλιακή χώρα και την εμφάνιση περιτονίτιδας. Η συγκεκριμένη κατάσταση αποτελεί ένδειξη άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης, καθώς η καθυστέρηση μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο ακόμη και τη ζωή του ασθενή.
Άλλες καταστάσεις, οι οποίες αποτελούν ενδείξεις χειρουργικής αντιμετώπισης είναι:
Σε περίπτωση που αντιμετωπίζετε πεπτικό έλκος, το οποίο εμμένει παρά τη συντηρητική αντιμετώπιση, απευθυνθείτε στον Ειδικό Χειρουργό Δρ. Γιώργο Ανθιμίδη για διερεύνηση περεταίρω θεραπευτικών επιλογών.